รอเรือพายไป
จะไปไหนก็ไปได้ทุกที่ บ้านเรานี้มีพื้นน้ำอยู่มากหลาย ไปลงเบ็ดตกปลาหาเลี้ยงกาย กางตาข่ายดักมองมาแบ่งปัน
ทั้งห้วยหนองคลองบึงจึงมีอยู่ กุ้งหอยปูมากมายไม่แปลผัน ออกหากินล่องเรือหรือชมจันจันทร์ จนตะวันยันรุ่งวันพรุ่งนี้
บ้านริมน้ำถามไถ่จะไปไหน ไปบ้านใกล้บ้านไกลในวิถี ไปไหว้พระพายมาท่าวัดมี จอดถึงที่ขึ้นฝังยังศาลา
อันผู้ชายพายเรือเชื่อหรือไม่ ทำไงได้หัวใจอยากไปหา ผู้หญิงยิงเรืออีกแล้วกินแห้วมา ดีแต่ว่าไม่จมถมก้นคลอง
มือไม่พายเอาท้าวลาน้ำ จะพายจ้ำอย่างไรก็ไม่หอง ไม่ช่วยแล้วยังถ่วงผิดทำนอง ทำเป็นทองไม่รู้รอนอ่อนระอา
แข่งเรือแข่งพายแข่งกันได้ อนาถใจใช่แข่งวาสนา อันเวรกรรมนำส่งดวงชะตา ตามเวลาดวงดาวเข้าคืนวัน
เรือสินค้าลำใหญ่ในสมุทร ลมช่วยฉุดพัดใบให้แล่นหัน เมือลมหมดลงแรงพายเหมือนกัน เป้าหมายนั้นคือฝั่งทางอีกไกล
รอเรือพายไปใจต้องถึง ผู้หญิงจึงยิงเรืออย่าไปไหน พายรับส่งเธอด้วยสบายใจ ถึงฝั่งได้ด้วยกันอย่าหวั่นเลย
ต้นกล้า อาราดิน
|