กายะนคร
กว้างศอก ยาวเพียงวา หนาเพียงคืบ จิตเข้าสืบ อาศัย กายสังขารสิงห์สถิต ติดซ่อน แต่ก่อนกาลตราบเท่านาน ท่านแอบ แนบนครนครเนื้อ เสื้อปิด มิดชิดร่างแต่งอำพลาง สร้างปก ป้องสิงขรจะหนาวร้อน ผ่อนผ้า เอื้ออาทรยามพักผ่อน หลับได้ ไม่ไหวติงนครหนัง บังห่อ ท่อผังพืดมีเอนยืด ย่อหด ทั้งชายหญิงม้ามปอดตับ ขับเร่ง เขย่าจริงถ่ายเททิ้ง ปฏิกูล วุ่นทั้งวันหูได้ยิน กลิ่นรส กายสัมผัสฟันขบกัด สะบัดลิ้น รสแห่งฝันลมหายใจ ไหลเข้า เก่าออกพลันลำไส้นั้น พันคด ลดเลี้ยวลงนครนี้ มีใจ อาศัยอยู่กำหนดรู้ เรื่องราว ที่ไหลหลงมีแขนขา หน้ามือ ถือหนักปลงเหนื่อยก็คง หยุดพัก รักษาตัวได้อาศัย อยู่ใน กายนครบ้างหนาวร้อน ผ่อนเย็น เห็นจนทั่วกายสึกหรอ ตกผลึก นึกหวาดกลัวร้าวระรัว ตัวสั่น ขวัญกระจายเที่ยวเมียงมอง ท่องกาย นครอื่นช่างหวานชื่น ตื่นภวังค์ ดั่งกระหายดูสวยสม ชมชื่น ทั้งหญิงชายฉากสุดท้าย หายหลบ ไม่พบกันกายนคร แห่งนี้ ที่สถิตสร้างชีวิต สร้างโลก สร้างความฝันสร้างตัวเรา ตัวเขา เข้าแบ่งปันยากบากบั่น ปั้นหน้า กายะนคร ฯกล้าต้น อินระดา19 ตุลาคม 52
หน้าแรก
