เดินอาบจันทร์ กระจ่าง ระหว่างค่ำ

เอ่ยลำนำ คำเสนาะ ไพเราะหวาน

นกเค้าแมว แซ่วร่อน ราตรีกาล

ดอกไม้บาน ไร้สี นี้กลางคืน

จันทร์กระจ่าง สว่างนวล ชวนชื่นจิต

อยู่เป็นมิตร กับเดือน เพื่อนพาตื่น

ลมพัดพา เมฆดำ คล้ำทะมึน

หอมชวนชื่น รื่นกลิ่น ยินเรไร

จันทร์ฉายส่อง ต้องกาย เก็บไออุ่น

อ่อนละมุน หนุนแนบ แอบเอนไหว

มีดาวแซม แย้มเดือน พบเพื่อนไพร

จึงเอนกาย อาบจันทร์ วันคืนเพ็ญ

เพ็ญนภา ฟ้าสว่าง กลางคืนค่ำ

คางคาวดำ เด่นเดือน เหมือนมองเห็น

ดอกงิ้วงาม ถามไถ่ สะท้านเย็น

ค้างคาวเล่น แลชม ชื่นสมใจ

คืนอาบจันทร์ เพื่อนผอง และน้องพี่

สายนที ที่ส่อง สะท้อนใกล้

ยังมีเดือน อีกดวง ดูน้ำใน

สว่างใส ให้ปลา พาชื่นชม

มวลหมู่ไม้ ใหญ่น้อย ร้อยผิวโลก

ยังโอนโยก หยอกเย้า อย่างสุขสม

ดาวดวงน้อย ร้อยฟ้า ถลาลม

ยังนิยม ยอมรับ มาอาบจันทร์

กล้าต้น อินระดา