น้ำผึ่งขม

๑ วันผ่านกาลเปลี่ยนเวียนหมุนกลับ

อดีตลับนับหวนปั่นป่วนถึง

ฤดูเคลื่อนเดือนดับดอกพลับพลึง

ปานประหนึ่งบานใหม่ไม่รู้โรยฯ

๒ ดอกสีขาวสวยใสบริสุทธิ์

นงนุชชะเง้อแลแม้ลมโหย

สายหยุดซ่อนกลิ่นยามลมโชย

ไม่รู้โรยบานชื่นยามตื่นนอนฯ

๓ ผึ่งตัวน้อยบินมาหาน้ำหวาน

มุ่งมั่นงานสานต่อเกาะกันว่อน

เดินทางไกลเหนื่อยล้าตะวันรอน

ได้พักผ่อนเมื่อไหร่ที่ไหนกันฯ

๔ ต้องพลีชีพปกป้องห้องรวงรัง

ถึงบ้านพังยอมตายสลายฝัน

นายพรานก่อล่อไฟหมายรมควัน

ไล่ผึ่งนั้นเผ่นไปได้ทุกทีฯ

๕ ได้น้ำผึ่งรสหวานฉันชื่นชอบ

หรือลักลอบเผาผึ่งกลายเป็นผี

แสนรันทดหมดรังทั้งชีวี

สิ้นปีนี้ น้ำผึงขม ตรอมตรมใจฯ

กล้าต้น อินระดา