<MARQUEE scrollAmount=1 direction=up width=450 height=300><CENTER><FONT face="MS Sams Serif" size=4>ยิ้มทักทายเจ้าดอกไม้<BR> <BR>
๑ อดีตลับกลับเปลี่ยนหมุนเวียนกลับ<BR> เธอลาลับนับหายไม่คืนถิ่น<BR> วันเวลาละเลยเชยชมชิน<BR> ร่วงสู่ดินสิ้นศูนย์เกื้อกูลเนาฯ<BR>
๒ เธอบอกลาสิ้นเสียงกระแสสั่ง<BR> ตกภวังค์ทั้งโลกยังโศกเศร้า<BR> ฟ้าหมองหม่นใครนะทาสีเทา<BR> เดือนดวงเก่าเหงาใจไม่มีดาวฯ<BR> <BR> ๓ หริ่งบรรเลงเพลงเหงาเล่าอดีต<BR> เรไรกรีดเสียงร้องก้องกางหาว<BR> เสียงจิ้งจกทักทายเป็นครั้งคราว<BR> ร่ายเพลงยาวขับกล่อมเพื่อย้อมใจฯ<BR> <BR> ๔ ทุยยืนนิ่งไม่ติงไหวกับใบหญ้า<BR> โคทักว่าทานหน่อยจะได้ไหม<BR> ใบก็อ่อนนวลนิ่มมาชิมไว<BR> พรุ่งนี้ไปแก่เกินจะเขินคอฯ<BR>
๕ หมาก็เหงาเย้าไม่เป็นนอนเล่นอีก<BR> นกตีปีกเมียงมองร้องทักขอ<BR> เธอเศร้าไปไหนละที่เขารอ<BR> ทำหน้างอใครจะง้อก็ไม่มีฯ<BR> <BR> ๖ พุ่มไม้เลื้อยเหนื่อยหนาวเข้ามาบอก<BR> จะผลิดอกออกกิ่งก้านฉวี<BR> หมั่นพรวนดินรดน้ำทำขวบปี<BR> พรุ่งนี้สีบานแบ่งเต่งตูมบานฯ<BR> <BR> ๗ กระเทียมเถาปลูกไว้ชายริมรั้ว<BR> รดน้ำทั่วทวนกลิ่นคืนถิ่นบ้าน<BR> ดอกยังเล็กอยู่นะจ๊ะวันวาน<BR> รอไม่นานกลิ่นหอมมาย้อมใจฯ<BR> <BR> ๘ เจ้าหยอกยิ้มพิมพ์รับอรุณฉาย<BR> ชะแลไม้ชายมองต้องตาไหม<BR> ขอบคุณนะยิ้มบอกเจ้าดอกไม้<BR> มาทักทายได้คลายเหงาบันเทาลงฯ<BR> <BR> กล้าต้น อินระดา<BR>
<BR></CENTER></FONT></MARQUEE>
โค้ดอักษรไหลก๊อปไปใช้ได้เลยครับ
|