ฝ่าสายลมหนาว

๑ ฝากความคิดถึงผ่านไปกับสายลม

ซ่อนผสมกลีบดอกไม้ในหน้าหนาว

ผ่านมาพบมากมายหลายเรื่องราว

มีเหงาเศร้าเย้าหยอกบอกขวัญมาฯ

๒ ลมพัดผ่านผิวกายให้ใจไหวสั่น

สองปรางนั้นกับลมหนาวเศร้าหนักหนา

ฝากกับลมพัดไปกอดยอดชีวา

เย็นกายาหวิวหวั่นสะท้านทรวงฯ

๓ ลมพัดผ่านร่างกายใยหวั่นไหว

ลมลูบไร้เล้าโลมปลิวผมร่วง

ลมกระซิบกระพริบตาว่าเป็นห่วง

ลมมาทวงแทนค่าราคาใจฯ

๔ กลีบดอกรักร่วงโรยโปรยสู่พื้น

กลีบสะอื้นตื่นตกฟกช้ำไหม้

กลีบอำลากิ่งก้านลำต้นใบ

กลีบร่ำไห้โหยหาทุกคลาตรมฯ

๕ เสียงกระซิบแว่วดังยังก้องหู

เสียงยินอยู่ชื่นชีวาแต่ข้าขม

เสียงแววดังนวลน้องนางน่าชม

เสียงผ่านลมผสมกลิ่นอินระดาฯ

๖ ดอกกลีบโรยร่วงหล่นปนแผ่นพื้น

ดอกกลีบชื้นช่ำหมองข้ามองหา

ดอกกลีบยับกับลมชมอุรา

ดอกกลีบลาลำต้นหล่นลงดินฯ

๗ เย็นผิวกายชายหวั่นสะท้านอก

เย็นช้ำฟกตกมาหามีกลิ่น

เย็นช้ำนอกช้ำในหน่ายชาชิน

เย็นสุดสิ้นคืนค่ำย่ำราตรีฯ

๘ สายลมหนาวผ่านมาหาอีกหน

ฝั่งสายชลแห้งหายมาหน่ายหนี

ดอกไม้ร่วงหล่นเหงาเศร้าอีกที

ค่ำคืนนี้ ฝ่าสายลม ขมขื่นใจฯ

กล้าต้น อินระดา