๒ สาวสมิง
๒ ริมธารผ่านป่าห้วย...................สวยใส
เสียงเสียดสีลำไผ่.........................กิ่งก้าน
ยินสาวเพลียกแต่ไกล..................หวิวหวั่น
เคียงคู่อยู่ใกล้บ้าน.........ป่านนี้ เล่นเพลินฯ
๑ หนุ่มบ้านป่ามีนามตามท้องเรื่อง
ชื่อกระเดื่องระบือไกลไปทุกที่
กังสดา นภากว้าง ดังชื่อนี้
วันเดือนปีพ้นผ่านนั้นเติบโตฯ
๒ สะดังแด ผู้เป็นพ่อก็ตายจาก
แสนลำบากยากเย็นเป็นอักโข
ประดองแด ผู้เป็นแม่ ไม่เลโล
ไม่คุยโวอวดอ้างแต่อย่างใดฯ
๓ ประแดดอง ผู้เป็นน้องผองยังเล็ก
เล่นเหมือนเด็กตามประสา ฤๅ ว่าไฉน
คือสาวน้อยบ้านป่าพนาไพร
เก็บผักตักน้ำไว้ในโอ่งดินฯ
๔ มีกะลาผ่าครึ่งหนึ่งขัดสวย
เป็นกระบวยมีด้ามประดับหิน
ใช้ล้วงควักตักน้ำทำดื่มกิน
เดินผ่านถิ่นแถบที่ชื่นใจฯ
๕ พรานเฒ่าเก่งกล้าสาขาศาสตร์
ชาญฉลาดปราชญ์ชมสมชื่อไหม
สอนสั่งศิษย์เรียนร่ำจดจำไว
จบแล้วได้ใช้วิชาหาเลี้ยงตนฯ
๖ มีลูกศิษย์มากมายได้เขียนอ่าน
ศึกษาพรานท่องไพรได้ล่องหน
กังสดา มาเรียนเพียรอีกคน
ฝึกฝนจนเก่งกาจสามารถวิชาฯ
๗ เพื่อนร่วมรุ่นมากมายย้ายแยกกลับ
ขอลาลับกลับถิ่นคืนเคหา
สะแดกัง ร้องเรียก กังสดา
อย่าชักช้ามืดค่ำจะคลำทางฯ
๘ เดินลัดป่าฝ่าเขาเข้าหมู่บ้าน
สู่ถิ่นฐานงานไพรได้ถากถาง
ตระโกนร้องกู่ก้องสดับกลาง
ไม่เหินห่างเสียงรับกลับได้ยินฯ
๙ บานบุรีแย้มรับขยับกลีบ
ภมรรีบลัดเลาะเกาะชมกลิ่น
ดั่งน้ำหอมพร่างพรมผสมดิน
คืนถึงถิ่น บ้านป่าพนาไพรฯ
กล้าต้น อินระดา
หน้าแรก
