เดินผ่าน ไปที่ร้าน....................จักรยาน

ชมชื่น รื่นวันวาน........................เว็บโก้

เดินดู อยู่ไม่นาน......................นั้นชอบ

ลองปั่น ไปโอโอ้............เอี่ยมแท้แลฉมัง

ระยะทาง ปั่นได้.............................ไมตรี

บริจาค ทรัพย์สินมี.......................มอบให้

ยะลา ปัตตานี...............................น่าอยู่

แม้นจะ ไกลเหมือนใกล้...กลับบ้านเราเอง

สาวเปิบ หนุ่มปั่นได้...............ปั่นดี

ปั่นอยู่ เมืองนครศรี...............ปักใต้

พับรถ ใส่กล่องดี.................ดันเก็บ

ถึงนคร เอามาใช้.......เช็คแล้วปั่นถึง

บนเส้นทาง ใหม่ใกล้.....................ไปถึง

เคี้ยวคด รถผมจึง.........................วิ่งช้า

ทางชัน ปั่นขาตึง.................ต้องเปลี่ยน

พักเหนื่อย เมื่อเมื่อยล้า..หลบเข้าข้างทาง

เศษแก้ว ขวดแตกร้าว.................มีคม

เศษเหล็ก ขายชื่นชม.............ทรัพย์ได้

เศษหัว อกอารมณ์..................คมเจ็บ

เศษรัก รักษ์ล้างให้......หักไว้ใครจะเอา

ภูผา พื้นผ่ากั้น.......................กดแรง

ภูคด รถเลี้ยวแซง..................ตัดหน้า

ภูเขา เขตทแยง........... บ่หมด แรงเอย

ทรายแค่ หนึ่งเม็ดล้า....หลบใต้เท้าเรา

กดบันได ปั่นค้น....................ตนเอง

ลมแดด ดลบรรเลง...............เล่นร้อง

เสียงสี โซ่โชว์เพลง..........เปล่งเพราะ

รอนจัด ปัดปี่ท้อง.......ท่องใกล้ไกลถึง

ขึ้นเนิน หนักเหนื่อยท้อ...........ทนเอา

ลงไหร่ ไหลลับเขา.................เป่าพื้น

เรื่อยแล่นรื่น รถเรา................รีบเร่ง

เย็นย่ำ ข้ามค่ำชื้น...แฉะเสื้อเหงื่อไหล

ปั่นคนเดียว อย่าท้อ....................แท้เลย

สาวส่งยิ้ม ชมเชย....................ชอบหน้า

ดอกไม้สด สวยเคย....................ครบช่อ

หอมกลิ่น หายเหมื่อยล้า...รับล้อลมเหงา

จักรยาน นั้นปั่นได้............ด้วยกัน

ขับขี่ มีสัมพันธ์..............เพื่อนพ้อง

บ้านเนินโมก รวมฝัน......ฝากบอก

อยู่ที่ บ้านบึงน้อง......แน่แท้ฝึกฝน

ต้นกล้า อาราดิน