แมงมุม

ชักสายใย ในป่า หาอาหาร
ปิดเปิดม่าน มองช่อง ปล่องภูผา
เดี่ยวโด่เด่ ดั้นด้น เดือนระดา
ตากลมฟ้า ท้าฝน อดทนทำ

ชักสายใย ใสถัก ทอเป็นบ้าน
สุขสำราญ หว่านดัก จักอิ่มหนำ
เหยื่อบินผ่าน ม่านดัก ทักทอนำ
ต้องจดจำ ยำใหญ่ ใยเบาบาง

เหยื่อที่ติด คิดหนี ชี้ทางรอด
ร่างถูกกอด ด้วยใย สวยใสสาง
เหยื่อยิ่งดิ้น ยิ่งรัด มัดหมดทาง
เนื้อนวลนาง นิ่มน้อง ต้องหมายปอง

แมงมุมหนุ่ม กลุ้มใจ กระหายรัก
ถูกศรปัก หักคา ใบหน้าหมอง
ส่งใยรัก ทักทอ ท้อแท้มอง
จึงจับจอง ห้องใจ เยื่อใยเยาว์

 แมงมุมสาว เฝ้าบ้าน ตำนานรัก
สื่อสารศักดิ์  จากใย ใสเสล่า
เสน่หา อาลัย ในรักเรา
เรื่องมันเศร้า เล่าไป ให้ใครฟัง

ที่รังรัก เรือนหอ เคลียคลออยู่
ไกลสุดกู่ เก็บเหงา เล่าหวามหลัง
พะนอรัก รับรู้ ดูชิงชัง
คำสาปสั่ง ฝังไว้ ในใจตน

ธุระกรรม นำรัก ปักสวาท
ตกเป็นทาส ทิ้งชีพ ชั่งสับสน
แมงมุมสาว กัดคอ ก็ยอมทน
กัดเสียจน คอขาด อนาถจริง

ขยายพันธุ์ กันหนอ ก่อชีวิต
ใยลิขิต คิดทำ นำทุกสิ่ง
แม้นชีพวาย สลายร่าง ปรางประวิง
ก็ยอมทิ้ง ยอมทน จนตัวตาย

แมงมุมสาว ฆ่าผัว ไม่กลัวบาป
หรือใครสาป หยาบช้า ชะตาหาย
สืบสายพันธุ์ เสร็จที ชีวาวาย
ยอมทิ้งกาย สลายร่าง อับปรางปรง

ต้นกล้า อาราดิน