น้ำ
ร่ายกาย ต้องใช้น้ำ
หล่อเลี้ยงนำ ค้ำภายใน
น้ำเปล่า เงาน้ำใจ
รสชาติไร้ ไหลลงคอ
หนึ่งวัน นั้นดื่มน้ำ
แปดแก้วพรำ พรมร่างรอ
น้ำใจ ข้างในพอ
ไม่ย่อท้อ ขอแบ่งปัน
น้ำคำ ถามตอบตรง
ไม่ไหลหลง คุ้งโค้งผัน
น้ำมือ ถือน้ำจันท์
อย่าให้มัน มาทำลาย
น้ำฝน หล่นเม็ดใส
รวมลงไหล ในธารพราย
พัดบอก หยอกเย้าทราย
ทุกสายไหล ลงทะเล
อาบน้ำ ชำระร่าง
ถูขัดบ้าง บ้านรถเมล์
รดพืชผัก ล้างเท
เสน่หา ท่าน้ำใจ
มีน้ำ มีชีวิต
ทั่วทุกทิศ กำเนิดใหม่
อนุรักษ์ ดินน้ำไว้
เกิดป่าใหญ่ ให้ร่มเย็น
กล้าต้น อินระดา