จิ้งหรีดร้อง ระรัว รับรู้เรื่อง

ระหว่างเมือง มาทุ่ง ทิวพฤกษา

ยามค่ำคืน ตื่นร้อง ทั่วท้องนา

กล่อมเสภา พาฝัน วันเดือนปี

คืนเดือนเหงา เงามืด มิตรปิดบ้าน

ทุกสถาน ถึงถิ่น ยินยาหยี

ความมืดบท บังต้อง ป้องธรณี

ค่ำคืนนี้ มีดาว ที่เฝ้ามอง

โลกหันหลัง บังเบี่ยง เพียงครั้งหนึ่ง

อีกข้างจึง จ้าสว่าง ต่างเป็นสอง

มืดสว่าง ดังนี้ ที่ครอบครอง

ฟ้าสีทอง ผ่องอำไพร ในใจชน

ทุกเรื่องคิด ผิดถูก จะปลูกสร้าง

ทุกเส้นทาง เที่ยวเดิน ประเมินผล

ทุกกิจทำ ถูกต้อง มองเป็นคน

ทุกครั้งวน เวียนไหว ให้รู้ตัว

กล้าต้น อินระดา